Wellicht zal hij het zelf niet graag lezen, maar wij vinden Van The Man een schoolvoorbeeld van 'waardig ouder worden': in zijn lopende 72ste levensjaar slaagt hij erin om in zes maanden tijd drie volwaardige cd's uit te brengen, die ook nog eens alle drie erg goed zijn. Als u dan weet dat Sir Van Morrison zijn eerste stapjes in de lokale muziekscene van Belfast al zette in de late jaren '50 van vorige eeuw, dan kun je al gauw berekenen dat hij over anderhalf jaar aan zijn achtste decennium als muzikant begint. Dat vinden we nogal indrukwekkend, ook al omdat die lange carrière gepaard gaat met een discografie, die de vijftig platen makkelijk overschrijdt en waarin je samenwerkingen terugvindt met een hele waaier van artiesten: van folk met The Chieftains tot skiffle met Chris Barber en Lonnie Donegan, rock 'n roll met Linda Gail Lewis en, meest recent jazz- en blues standards met Joey DeFrancesco. Sir Van is een genre op zich, maar bleef al die tijd wel innig vasthouden aan de muziek, die ook ons drijft: de blues. Dat was al zo, toen hij de stem was van Them, dat bleef zo ten tijde van de serie meesterwerken die hij in de jaren '60 en '70 uit de mouw schudde - 'Astral Weeks', 'Moondance', His Band and the Street Choir', 'Tupelo Honey'... allemaal hadden ze die bluesy ondertoon. Samenwerkingen met de allergrootsten waren er ook: in de late jaren '60, wasVan te horen samen met Cuby & The Blizzards en later volgden duetten met Cliff Richards en B.B. King en samenwerkingen met Tom Jones en The Band. Als je zo'n palmares bijeengespeeld hebt, dan speel je wereldwijd in de Premier League. Dat Sir Van vandaag voor de derde maal bij ons is, is dan ook geen toeval: de eerste keer was dat net nadat 'Enlightenment' uitkwam, in 1991. Nadien wachtte hij 19 jaar om terug te komen, toen was dat na 'Keep it Simple' en nu is hij er, sterker dan ooit, na nog eens acht jaar, terug bij. Daar kunnen we alleen maar blij om zijn, want het laat vermoeden dat we nu maar vier of vijf jaar zullen moeten wachten op een volgende passage. Kunt u een ware belevenis aan, zo ergens aan het begin van een zaterdagavond, die tegelijk de Franse nationale feestdag is? Zet u dan alvast schrap, want de man van Belfast kan bepaald overdonderen!